Wiesław WOLAŃSKI nie żyje…

Written By: Leszek Mańkowski - Maj• 19•19

W sobotę, 18 maja 2019 roku otrzymałem bardzo smutną wiadomość. Wiesław Wolański – jeden z najbardziej aktywnych członków KKSL i najstarszy członek Aeroklubu Krakowskiego odszedł do „Niebieskiej Eskadry”

Wiesław wyszkolony w 1946 roku, jeszcze na szybowisku Aeroklubu Krakowskiego w Bodzowie, był wszechstronnym lotnikiem. Posiadał uprawnienia pilota i instruktora szybowcowego, samolotowego i śmigłowcowego. Przez pewien okres swojego lotniczego życia latał śmigłowcem sanitarnym wykonując loty dla Górskiego i Tatrzańskiego Pogotowia Ratunkowego. Zawodowo latał do 1980 roku, kiedy ze względu na problemy ze zdrowiem przeszedł na emeryturę. Za swoje niezwyczajne zasługi lotnicze został odznaczony „Krzyżem Oficerskim Orderu odrodzenia Polski”.

Po przejściu na emeryturę powrócił do lotnictwa sportowego . Nie mogąc jednak latać rzucił się w wir pracy społecznej. Aktywnie, jako sędzia brał udział w niezliczonych zawodach, niemal do końca. Za swoje osiągnięcia na rzecz lotnictwa sportowego Aeroklub Polski wyróżnił Go tytułem „Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego” i złotą odznaką „Za Zasługi dla Aeroklubu Polskiego”. Klub Lotniczy Loteczka wyróżnił Wiesława Wolańskiego ” Złotą Lotką”, oraz zaszczytem posadzenia swojego „Dębu Chwały” w Orlim Gnieździe, we Wrocławiu.  Krakowski Klub Seniorów Lotnictwa żegna oddanego działacza, wieloletniego członka Zarządu poprzednich kadencji. Członka i przewodniczącego Komisji Rewizyjnej KKSL. Żegnamy znakomitego pilota, wspaniałego kolegę i przyjaciela. Życzliwego i zawsze uśmiechniętego człowieka. Takim Go zapamiętamy. Cześć Jego Pamięci!!!

Wiesław WOLAŃSKI
s. Tadeusza i Franciszki z d. Sendor ur. 16 stycznia 1931 Kraków.

Odznaczenia: „Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski”, „Złoty Krzyż Zasługi”, „Zasłużony dla Służby Zdrowia” i inne.

W roku 1946 uzyskał kategorię A i B pilota szybowcowego na lotnisku w Bodzowie. W następnym 1947 r. w Centralnej Szkole Pilotów Szybowcowych w Aleksandrowicach gdzie otrzymał uprawnienia instruktora szybowcowego. Od 1950 instruktor na lotnisku w Balicach. Od 1951 podchorąży Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie, z której zwolniono go w 1953r. Uczestniczył (28 maj 1953) w I Szybowcowych Mistrzostwach Polski w Lesznie. W 1954 ukończył kurs pilotażu samolotowego w Krakowie, a z końcem tegoż roku uzyskał licencję pilota instruktora samolotowego. W 1958 bierze udział jako pilot holujący w VII Szybowcowych Mistrzostwach Świata w Lesznie. W tym też roku, jako instruktor prowadził szkolenie szybowcowe, dla oficerów samolotów odrzutowych w Mierzęcicach. W 1967 kończy kurs pilotażu śmigłowcowego i przechodzi do pracy w lotnictwie sanitarnym. Lata między innymi w Tatrach, współpracując z Górskim i Tatrzańskim Ochotniczym Pogotowiem Ratunkowym. W 1970 na kursie pilotażu w ruchu kontrolowanym w Warszawie. W latach 1970 – 1980 pilot samolotowy i śmigłowcowy w firmie „Petrochemia” Kraków. W 1974 w Centrum Wyszkolenia Lotniczego w Krośnie, odbył wojskowe szkolenie na samolocie TS-8 „Bies”. W 1980 przeszedł na emeryturę. Nalot 6000 godzin. Latał na szybowcach : SG-38, ABC, Jeżyk, G-4 Gefir, Foka, Jaskółka, Mucha bis, Mucha standard, Mucha 100, Mucha ter, Sroka, Bocian (nalot około 700h). Latał na samolotach : Piper Cub, Po-2, CSS-13, S-13, Brygadir, Zlin-26, Junak 1, Junak 2, Junak 3, Żuk, Aero 45, Aero 145, Morava, Gawron, Jak-12, Jak-18, TS-8 Bies, Wilga (nalot około 4500 h). Latał na śmigłowcach : SM-1, SM-2, Mi-2 (nalot około 1000 h).

Uroczystości pogrzebowe odbędą się we czwartek, 23 maja 2019 r o godzinie 13,00 na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.